Τρία πράματα στον κόσμο αυτό, πολύ να μοιάζουν είδα.
Τα ολόλευκα μα πένθιμα σχολεία των Δυτικών,
Των φορτηγών οι βρώμικες σκοτεινιασμένες πλώρες
Και οι κατοικίες των κοινών, χαμένων γυναικών.
Έχουνε μια παράξενη συγγένεια και τα τρία
Παρ’ όλη τη μεγάλη τους στο βάθος διαφορά,
Μα μεταξύ τους μοιάζουνε πολύ, γιατί τους λείπει
Η κίνηση, η άνεση του χώρου και η χαρά.
("Παραλληλισμοί", συλλογή Μαραμπού.)
[Όσα (δεν) λέει η Φιλοσοφία σε τόμους ολόκληρους, τα λέει σε δυο στίχους το Τραγούδι.]
Wednesday, December 19, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
11 comments:
σωστο τον βρισκω.
αν και
νομιζω οτι μπορουν να προστεθουν και αλλα πραγματα στην πραξενη συγγενεια
των τριων..
καλησπερα
τι να πω και εγω η μικρη ανεμελη λουλου ...
καλα τα λεει αν θεωρεις οτι η βρωμια δεν σου δινει χαρα....
Πάντως η περισσότερη βρωμιά είναι στο σχολείο, μετά στα φορτηγά και τέλος στα "σπίτια"...
Ο πρώτος ποιητής που διάβασα και ένας από τους δυο αγαπημένους μου ο Καββαδίας! Σε μεταφέρει σε κόσμο τελείως διαφορετικό!
καλημέρα..
πολύ ωραίο. Απο τα αγαπημενα μου βιβλια :)
Καλημέρα Haris.
Μόλις πέρασα από το blog σου και έμεινα έκθαμβη!
Είσαι πολύ ώριμος για να είσαι μόνον 22 ετών. Μπράβο σου!!
Τον Καββαδία τον γνώρισα στα φοιτητικά μου χρόνια, πολύ πριν μελοποιηθούν τα τραγούδια του. Τον είχε ανακαλύψει ένας αγαπητός μου φίλος, που όνειρο είχε να μπαρκάρει και όμως έμεινε ιδανικός και ανάξιος εραστής των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων και κόλλησε σε ένα νησί της Ελλάδας δουλεύοντας σαν εργάτης και κάνοντας πολύτεκνη οικογένεια... Πόσοι από εμάς αλήθεια καταφέραμε να σχίσουμε τη θολή γραμμή των οριζόντων των ονείρων μας;;
Καλή σου μέρα.
Χαρούλη,
συμφωνώ με τη mariana στις παρατηρήσεις της.
Μπράβο παληκάρι μου. Και ο Καββαδίας αξεπέραστος.....
[Όσα (δεν) λέει η Φιλοσοφία σε τόμους ολόκληρους, τα λέει σε δυο στίχους το Τραγούδι.]
Αυτό ισχύει και το έχω παρατηρήσει πολλές φορές...
Καλησπέρα hari...
Δεν τίθεται θέμα, σίγουρα υπάρχει χώρος και για περισσότερα.
σκουλικάκι, καλησπέρα λουλού:))
συνονόματε, και εγώ έτσι τα κατέταξα.
αγγέλικα, έτσι οπως τα λες είναι.
roadartist, και για μένα.
μαριάννα, ομολογώ, πρώτη φορά μου λένε κάτι τέτοιο. Σε ευχαριστώ..
μανία, να 'σαι καλά:)
ονειροπαρμένη, δεν είναι τυχαίο που η ποίηση είναι η υπέρτατη τέχνη. Ή μάλλον, η πρωταρχική Τέχνη. Οι υπόλοιπες απλά ακολουθούν.
Τόσο αληθινό...
Οσα δεν ειδε η φιλοσοφια τα ειδε το τραγουδι.
Ισως επειδη ειμαστε ιδιοι σε πραγματα που δε θελουμε να δουμε βαζουμε αυτες τις γραμμες αναμεσα μας που οριζουν τα ορια του πολιτισμου... μ' αυτες τονιζουμε τις διαφορες μας για να προβαλλονται πρωτες.
Καλησπερα.
Post a Comment