Friday, July 27, 2007

Ο Ξένος.

Σαν ξένος ανάμεσα σε γνωστούς κυκλοφόρησα κι 'γω. Ένα μικρό τρίγωνο ήμουν στον δικό τους τον κύκλο. Οι πειρασμοί ήσαν πολλοί. Να γίνω και 'γω in με ένα ακριβό αυτοκίνητο, με μοδάτα ρούχα που μέσα τους δεν νιώθεις άνετα, να μεθύσω για να μπορέσω να βρω γκόμενα. Να χορεύω τη μια τσιφτετέλι και την άλλη trans. Προσπάθησα αλλά δεν τα κατάφερα -κάτι μέσα μου έκανε ανταρσία.
Η πρακτική του κοινωνικού και σεξιστικού ρατσισμού είναι τα κλαμπάκια. Αν δεν είσαι όπως όλοι οι άλλοι δεν μπαίνεις. Ο μπρατσαράς στην πόρτα καραδοκεί να ασκήσει την υποτιθέμενη εξουσία του. Και το αδύνατο φύλο (πως στο καλό γίνετε το "αδύνατο" φύλο να έχει πρόσβαση παντού ενώ το "δυνατό" όχι;). Μισή τιμή εισητηρίου και ο μπρατσαράς να τους κλείνει το μάτι χαμογελόντας. Ε βέβαια! Το θυληκό σέρνει από πίσω του πελατεία, πολύ πελατεία, για να έχει ο γορίλας εκεί το περιθώριο να διαλέξει.
Και όλο αυτό το θορυβώδες πανηγύρι το λένε διασκέδαση γιατί εκεί μέσα δεν μιλάς. Και να θες δηλαδή δεν μπορείς. Άρα εκεί είσαι ότι φαίνεσαι. Και είναι εύκολο να φαίνεσαι αξιόλογος εκεί, φτάνει να ξέρεις κατά που πέφτουν τα μοδάτα καταστήματα.
Δεν ανέχομαι να μου λένε πως να ντυθώ για να διασκεδάσω, ούτε να μου βάζουν δυνατά τη μουσική για να μην μπορώ να ακούσω τη σκέψη μου.
Κι έτσι τριγυρνώ ανάμεσά τους σαν τον Ξένο, τον αιώνιο Ξένο που μας σύστησε ο Καμύ.

2 comments:

dyosmaraki said...

Να ξέρεις πως υπάρχουν πολλοί ξένοι που τριγυρνούν ανάμεσα στο πλήθος και δεν είναι όπως οι άλλοι....γιατί απλά είναι μοναδικοί....

Haris said...

Το ξέρω. Απλά αυτή η δημοσίευση έπρεπε να γίνει γιατί ένιωθα πολύ άσχημα για εκείνη την νύκτα. Έκανα το ξέρω, γενικεύσεις, αλλά μόνο έτσι θα έδιωχνα από πάνω μου αυτές τις σκέψεις.