Τουριστική κατοχή.

Μεταξύ σοβαρού και αστείου, οι γερμανοί πολίτες πρότειναν ως τρόπο να απαλλαγούμε από τα χρέη μας να πουλήσουμε ένα νησί μας. Τι να το κάνουν; Μήπως δεν έχουμε όλα μας τα νησιά "πουλημένα" στους γερμανούς και τους άλλους τουρίστες;

Πριν καιρό έβλεπα μιαν εκπομπή όπου μίλαγε για ένα παραθαλάσσιο χωριουδάκι, στο οποίο πήγαιναν οι γερμανοί τουρίστες για να κάνουν γυμνισμό (δεκαετία ‘70). Είχε τόσο πολύ τουρισμό που το χωριό αναπτύχθηκε ραγδαία, κτίστηκαν πολυτελή ξενοδοχεία, και όλοι σχεδόν οι κάτοικοί του έβγαζαν το ψωμί τους από τον τουρισμό. Όμως ένας παπάς δεν μπορούσε άλλο να αντέξει τις χυδαιότητες (το ανθρώπινο σώμα χυδαιότητα!) των γυμνιστών, έτσι διοργάνωσε διαμαρτυρίες και πορείες προκειμένου να σταματήσει αυτό το αίσχος στην περιοχή. Ως συνήθως σ αυτήν την χώρα, τα κατάφερε. Αλλά ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Το χωριό εγκαταλείφτηκε σχεδόν, και οι ελάχιστοι εναπομείναντες κάτοικοί του έμειναν χωρίς (μεγάλα) εισοδήματα. Αυτό είναι απλά ένα παράδειγμα. Δεν μπορώ να φανταστώ την Ρόδο, την Μύκονο, την Ύδρα και τόσα άλλα νησιά χωρίς τουρισμό. Όλοι οι κάτοικοι θα τρέξουν να φύγουν από κει.
Κάθε χρόνο ακούμε τα νησιά μας και τους εμπόρους τους να παραπονιούνται για την μείωση του τουρισμού, το πόσο δύσκολη πλέον είναι η ζωή τους χωρίς πολύ τουρισμό. Φανταστείτε πόσο πολύ εξαρτόμαστε από τους ξένους για την επιβίωσή μας. Πρέπει να το καταλάβουμε αυτό: έχουμε εναποθέσει το εισόδημά μας στους ξένους. Έχουμε πουλήσει τα νησιά μας και τους τουριστικούς προορισμούς της χώρας μας στους ξένους. Τα νησιά μας δεν είναι δικά μας: ανήκουν στον τουρισμό. Αυτός τα διοικεί, τα ελέγχει και τα προσαρμόζει ανάλογα με τις επιθυμίες του. Αυτές οι 3 λέξεις είναι αυτές που χρησιμοποιούμε για να καταλάβουμε ποιος ανήκει που. Το μόνο που τους λείπει για να είναι και επίσημα πλέον δικά τους είναι ένα χαρτί που να τους εξασφαλίζει την ιδιοκτησία τους. Βασικά δεν είμαστε απλά ιδιοκτησία τους: μας κυριαρχούν. Μας επιβάλλονται. Είμαστε δούλοι τους. Διατηρούμε γαϊδούρια, οι περισσότερες ταμπέλες μας είναι στα αγγλικά και πουλάμε greek souvlaki ή nice point of view γιατί χωρίς αυτά δεν είμαστε τίποτε απολύτως.

Η ανεξαρτησία αντιφάσκει προς την εξάρτηση. Κάποιος που είναι εξαρτημένος από κάτι έξω από τον εαυτό του δεν είναι ελεύθερος ούτε φυσικά ανεξάρτητος. Επομένως, όσον αφορά τα τουριστικά μας μέρη, δεν είναι δικά μας, αλλά υπάγονται στην δικαιοδοσία του τουρισμού.
Πως μπορείς να πουλήσεις κάτι που δεν σου "ανήκει"; Και γιατί κάποιος να θέλει να αγοράσει κάτι όταν μπορεί να το έχει όπως θέλει;
"Το Αιγαίο ανήκει στους τουρίστες του!"