είναι αδύνατο να παράγω τίτλους.

Το πρώτο πράγμα που προσέχουμε σε μια γυναίκα είναι η φιγούρα της: ελκυστική γυναίκα είναι αυτή που ξέρει να ντύνεται, που ξέρει πως να περπατά, που έχει ωραία μαλλιά. Όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα και άχρηστα για κείνες με ψυχολογία πόρνης ή μοντέλου, δηλαδή εκείνες που σκοπός τους είναι το κέρδος μέσω του πόθου που δημιουργούν. (Επειδή η λέξη πόρνη δεν εννοείται κυριολεκτικά εδώ αλλά μεταφορικά, διατηρόντας ωστόσο το βασικό της νόημα, έτσι και το κέρδος δεν σημαίνει αποκλειστικά το χρηματικό.)

Το Κράτος τρέφεται από το έγκλημα, και το έγκλημα από το Κράτος. Κανείς ποτέ δεν δάγκωσε το χέρι που τον ταΐζει. Πάντα θα συλλαμβάνονται τα βαποράκια αντί οι μεγαλοέμποροι ναρκωτικών, όχι (μόνο) γιατί υπάρχουν ατομικά συμφέροντα από τους ιθύνοντες της πολιτικής ζωής (πχ με φακελάκια από τους έμπορους στους πολιτικούς για να τους συγκαλύπτουν), αλλά γιατί πρέπει να υπάρχει το έγκλημα καθαυτό: πως αλλιώς θα δικαιολογηθεί η ύπαρξη τόσης αστυνομίας; Και κατ΄επέκταση, το ίδιο ισχύει με όλα τα παραπλήσια επαγγέλματα: εφοριακοί, τελωνιακοί, δικαστές, φύλακες, ακόμα και οι κλειδαράδες (ποια η χρησιμότητά τους αν δεν υπάρχει έγκλημα;). Επειδή ακριβώς το Κράτος (όπως και οι τράπεζες) επιβιώνει οικονομικά χάρην στον φαύλο κύκλο φόρος-μισθός (συνεχής διακίνηση χρημάτων). Όμως και τα δύο για να υπάρχουν, πρέπει να δικαιολογηθούν: έτσι οι φόροι απαιτούνται για να διατηρήσουν την αστυνομία και τα άλλα παραπλήσια επαγγέλματα, και η αστυνομία από την ύπαρξη του εγκλήματος. (Το ποσοστό του προϋπολογισμού της Ελλάδας που πάει για την αστυνομία, τον στρατό, τους εφοριακούς κτλ, είναι κατεξοχήν το μεγαλύτερο).
Για να υπάρξει Κράτος Πρόνοιας, πρέπει να καταργηθεί το έγκλημα, ακόμα και το πιο μικρό: ακόμα και τα 20 λεπτά που σε κλέβει ο ταξιτζής, απ’ αυτήν την άποψη, θεωρείται έγκλημα και δικαιολογεί τα πάντα. Μόνο έτσι θα αλλάξει πορεία το Κράτος, και από επιβαλλόμενο και εξουσιαστικό, γίνει στήριγμα για τους ανθρώπους (όπως του αρμόζει: για τον άνθρωπο). Όσο σπαταλά τη δύναμη και τις δυνατότητές του στο έγκλημα, θα δίνει στην Παιδεία (ή στην Υγεία) μόνο το 3% του προϋπολογισμού.
Ανάληψη ευθύνης, εξάλειψη εγκλήματος, αλλαγή πορείας του Κράτους (=ουτοπία).

Παρόλα αυτά, πολλά τρεχάματα στην σχολή -βάλθηκα να την τελειώσω επιτέλους. Έμεινα και χωρίς υπολογιστή και έτσι γράφω και μπαίνω όποτε μπορέσω. Άλλαξα και χρώμα –πολύ μαυρίλα το άλλο.