Αδειανά πουκάμισα είναι αυτά
που ποτέ δεν φορεθήκαν.
Εγώ όμως αγαπώ τα πουκάμισα
τα λευκά, τα γαλάζια, τα λινά
παρόλο που και 'γω και κείνα γνωρίζουμε
πως πριν τα φορέσω
και μόλις τα βαρεθώ
θα ξαναβγούν στην ανεργία
όπως και πριν
θα ξαναγίνουν αδειανά
όπως και πριν.
Όμως τι αξία έχει ένας άνθρωπος γυμνός;
Τι αξία έχουν τα διπλωμένα πουκάμισα;
Είτε για προστασία από το κρύο
είτε από αγάπη για το ρούχο
όπως και να 'χει
είναι ντροπή να σαι γυμνός.
(Γιατί ο Οδυσσέας έφυγε από την Καλυψώ;)
Εμείς εδώ έχουμε πάντα καλοκαίρι.
Sunday, August 31, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
Aδειανά πουκάμισα, γυμνά σώματα, καλοκαίρια που δεν τελειώνουν κι ο Οδυσσέας ν' αφήνει την Κίρκη και την Καλυψώ ...
Για να δούμε πού θα μας βγάλει κι αυτό το Φθινόπωρο...
διάβασα "είτε για προστασία από το κρύο, είτε (για προστασία) από αγάπη", "είναι ντροπή να σαι γυμνός". μετά το διάβασα κανονικά.
καλή επιστροφή
(ασιδέρωτα, προκύπτουν πολλά μετά τα ταξίδια)
Μήπως η Καλυψώ δεν είχε σίδερο? :)
Από την Ελένη και την Καλυψώ, πες μου από ποια να τρέξω να κρυφτώ...
Καλησπέρα.
Post a Comment