Έστω, με μια υπογραφή.

Το μεσημέρι προσπαθούσα να γράψω κάτι για τα διάσημα όρια της Τέχνης –το οποία φυσικά αρνούμαι- μέχρι τη στιγμή που μου ήρθε ένα email με θέμα έναν ξεφτιλισμένο καλλιτέχνη του σκοτωμού (κυριολεκτικά), ο οποίος πήρε ένα αδέσποτο σκυλί, το έδεσε με ένα κοντό σχοινί στον τοίχο μιας Γκαλερί «τέχνης» και το άφησε να πεθάνει αργά από την πείνα και τη δίψα. Όσοι ενδιαφέρονται -και έχουν γερό στομάχι- ας δουν αυτό το βίντεο: http://www.youtube.com/watch?v=tzFBD-LgKV0&feature=related
Υπάρχει κάτι το πολύ ανήθικο όταν ένας άνθρωπος αγγίζει ένα ζώο με μη θετικά συναισθήματα. Ο Νίτσε, κατέρρευσε πνευματικά την στιγμή που αγκάλιαζε τον λαιμό ενός αλόγου καθώς ο αμαξάς του το έδερνε με το καμουτσίκι. Υπάρχει μια ανώτερη ηθική που μπόρεσαν να αγγίξουν μόνο όσοι ονομάστηκαν μέχρι τώρα ανήθικοι: ο σεβασμός στην ζωή.
Το στοίχημα της ανθρωπότητας θα κριθεί –και κρίνεται- στην στάση μας απέναντι στα ζώα. Ενδεικτικά αναφέρω, πως σχεδόν όλοι οι δικτάτορες μισούσαν τις γάτες. Ο λόγος είναι προφανής, αν σκεφτεί κανείς τα χαρακτηριστικά μιας γάτας.
Κάποιος μπορεί να σκέφτεται πως εδώ μεταξύ ανθρώπων και γίνονται βαρβαρότητες, στα ζώα δεν θα κάναμε; Είναι διαφορετικό. Οι προθέσεις ενός ανθρώπου ξεκαθαρίζουν απ’ τις πράξεις του σ’ εκείνους που δεν έχουν καμιά δύναμη και βρίσκονται στο έλεός τους (η ουσία της Ελευθερίας). Στην Κίνα, ξεριζώνουν την γούνα από τα κουνάβια ενώ αυτά είναι ακόμη ζωντανά. Ο Χριστιανικός θεός (ή καλύτερα οι δημιουργοί του) δεν είναι τυχαίο που μας έδωσαν πλήρη και απόλυτη εξουσία απέναντι στα ζώα. «Η αβάσταχτη ελαφρότητα του Είναι» του Κούντερα, είναι ίσως το καλύτερο βιβλίο γι’ αυτό το θέμα.

Εδώ μπορείτε να υπογράψετε ως ένδειξη διαμαρτυρίας για το έγκλημα που έκανε εκείνο το ελεεινό έκτρωμα στο σκυλί: http://www.petitiononline.com/13031953/petition.html