Monday, February 11, 2008

Αυτό δεν είναι ποίημα.

Καιρό τώρα ψάχνω,
Ξεσκίζω την σάρκα μου
Ψηλαφίζω το άσπρο κόκαλο
Ξετινάζω βιβλία
Και φυλλάδες
Με φλογισμένα μάτια
Καρδιά, χέρια και ψυχή
Όλα τρέμουν απ’ την απελπισία
Τίποτα! Δεν βρίσκω τίποτα!
Ούτε ένα κόκκο,
Μια σταλιά, απ’ την δροσερή κείνη ουσία
Π’ όλους τους καίει.
Τίποτα!
Χαίρομαι.
Φτιάχτηκα για να κοιτώ
Κατάματα κάθε ψέμα
Κάθε αλήθεια.
Το μάτι μου είναι λευκό
Και το γυρίζω απάνω
Σ’ αυτό το όργιο του Όλου
Και η καρδιά μου σκιρτάει.
Όμως ξέρω, πως αν μου δώσεις
Ένα κομμάτι πίστης
όλη την Γη θα κινήσω.

14 comments:

david santos said...

Excellent, Haris.
Thank you

Haris said...

Οι ποιητές ας δείξουν λιγάκι επιείκεια.

marianaonice said...

Ένα κομμάτι πίστης, πίστης σε ο,τιδήποτε εμείς θέλουμε να πιστέψουμε, (στο Θεό, στην αγάπη, στη ζωή...) είναι πράγματι η κινητήρια δύναμη να νικήσουμε τον κόσμο!!Συγχαρητήρια!!!
Καλό ξημέρωμα Haris.

Ιάκωβος said...

Θυμήθηκα αυτό που γράφει ο Νίτσε, στη Θέληση για δύναμη, προς το τέλος κάπου.. Κάτσε να δεις πως το λέει, ότι η πραγματική τέχνη πρέπει να μας θυμίζει δύναμη, ζωή, εν πάσει περιπτώσει μια ρώμη και ισχύ, ζωντάνια, όχι κάτι νεκρό. Αγαπητέ Hari θα διαφωνησω.
Αυτό είναι ποίημα.
Ιάκωβος

kat. said...

είναι πολύ ωραίο!
το εννοώ..




τα χρόνια πολλά τα δέχεσαι με μια μέρα καθυστέρηση;;

geokalp said...

εκτός της πίστης, η πείνα είναι που κάνει θαύματα!

καλό είναι!

rain said...

Μην περιμένεις από κανέναν να σου δώσει την πίστη, γιατί όποιος κι αν το κάνει θα'χει το δικό του λόγο για να το κάνει. Ψάξε μέσα σου για την πίστη,θα'ναι αυθεντική και θα'ρθει για να μείνει όταν την βρεις...

Σπύρος said...

θΑ ΣΤΑΘΩ στο σημειο που μου άρεσε πολύ :) = Σ’ αυτό το όργιο του Όλου
Και η καρδιά μου σκιρτάει.
Όμως ξέρω, πως αν μου δώσεις
Ένα κομμάτι πίστης
όλη την Γη θα κινήσω.

ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ

mania said...

Καλημέρα Χαρούλη,
ένα ΜΠΡΑΒΟ από μια πεζή μετριότητα που δεν γράφει ποιήματα

Δ. Τζ. said...

Κάτι, έστω και μικρό, αρκεί για να "να κινήσουμε όλη τη Γη", αρκεί αυτό το κάτι να είναι αυτό που ψάχνουμε...

Την καλησπέρα μου!

Anonymous said...

κι αν αυτο δεν ειναι ποιημα τοτε τι ειναι..??
ναι,ολη την γη μακαρι να κινησεις...κι εχε ως οπλο αυτο το ματι τ ασπρο το μοναδικο...

τουλαχιστον δεν φοβασε την αληθεια να αντικριζεις καταματα....

ευτυχισμενοι οσοι το καταφεραν...

με προβληματισες....

KitsosMitsos said...

Δυνατό, πράγματι. Ωραίο το πόνημά σου.
Καλημέρα.

onthedgeoftime said...

Ειναι σωστο κι αρα μετραει ;)
Ολοι χρειαζομαστε καπου να στηριχτουμε. Οπως ειπε και ο Νιτσε χρειαζομαστε την τεχνη για να μην πεθανουμε απο την αληθεια! Αυτη ειναι και η δικη μου γνωμη... η τεχνη σωζει και δημιουργει.

Αρα εξαρταται που θ' αποφασισεις να στηριχτεις.

δεν υπαρχει κατι για το οποιο τιθεται θεμα said...

O τιτλος δινει την ωθηση και την δυναμικη για την μεταμοτφωση του κειμενου σου σε ποιημα.

καλησπερα