Οι νέοι δίπλα χαχανίζουν
Και τα παιδιά με τις σημαίες ελπίζουν
Με μιαν ιδέα ταυτίστηκαν
Ωσάν τον νέον κόσμο να μυρίστηκαν
Τα μυαλά τους θυσίασαν και το κορμί
Και βουτάν στην μάχη με ορμή
Το κακό στον κόσμο να ξεπαστρέψουν
Και ήσυχοι στα σπίτια τους να επιστρέψουν
Μα σαν Ζωροάστρες ενεργούν
Και την μεγάλη αγάπη αγνοούν.
Monday, November 12, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
12 comments:
Καλημέρα και καλή εβδομάδα Χάρη.όμορφο κείμενο με λόγια δράσης και συμπλήρωσης...μετα από κάθε πρόσταση. Καλημέρα
wraiao post...an k de katexw polu apo auta..alla mou arese
Πολύ καλό Χάρη... Μη με βρίσεις... μου αρέσει περισσότερο από το προηγούμενο ποιηματάκι σου!!!
γεια ειμαι καινουργια εδω χαρηκα.
Mou arese poli to poihmataki sou. Mborei na taftistei me arketous, idika afti tin periodo.Alla ego agapisa to proigoumeno sou poihma ke to filaksa san to akribotero doro. (to manitaraki)
την αγνοούν μήπως επειδή δεν την έζησαν;
μήπως γιατί δεν θέλησαν να την ζήσουν...;
Χαίρει βελτίωσης νομίζω. Οι Ζαρατούστρα είναι αυτό που υποθέτω, με τον αγαπημένο μου φιλόσοφο, ή απατώμαι?
Ποιά είναι η "μεγάλη αγάπη"?
Χαρούλη μου σ' έχασ, αλλά αν είναι να μας γράφεις έτσι όμορφa, σε συγχωρώ ;)
ama thisiasis tin psixi gia mia idea (pragmatiki) ksepsixas me ena xamogelo...
wraia logia... moy milisan...
αχ..βαχ..πλατς
Πολύ όμορφο Χάρη μου!
Καλησπέρα.
άσχημο να αγνοείς τη μεγάλη αγάπη για ένα σκοπό- όποιος και να είναι αυτός-...
Αυτή είναι θυσία μυαλού...
Καλό βράδυ, Χάρη μου!
Post a Comment