Απόψε νιώθω πολύ αδικημένος.
Από το μπαλκόνι του σπιτιού μου φαίνεται η εκκλησία φωτισμένη, και από πάνω της, σαν να πήγε και να στερεώθηκε εκεί, το φεγγάρι. Και συγκεκριμένα, το μισοφέγγαρο. (ναι το αιώνιο σύμβολο μίσους...). Λαβωμένο, σαραπληγιασμένο, μοναχικό. Σκέφτομαι πόσοι άνθρωποι μπορεί να χάνουν τώρα, αυτό το υπέροχο θέαμα επειδή το περιπλέκουν με ανθρώπινα σύμβολα.
(Θυμήθηκα και τις άκαρπες προσπάθειες των καθηγητών και των αξιωματικών, να με διαποτίσουν με μίσος για εκείνο το μισοφέγγαρο. )
Αλλά λέω, δεν πειράζει. Εκείνος που δεν μπορεί να δει το μισοφέγγαρο καθαρά, δεν μπορεί να μου διδάξει τίποτα.
Friday, August 10, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
14 comments:
Εγώ θα διαφωνήσω με το 'Ατυχία'.
Τύχη είναι μεγάλη που μπορείς να απολαύσεις την μεγαλειότητα του μισοφέγγαρου. Οι άνθρωποι με παρωπίδες είναι οι άτυχοι, που ούτε να διδάξουν μπορούν, αλλά κυρίως, ούτε να διδαχτούν.
Cheers
Ναι σωστά,αλλά με πληγώνει που όλοι γύρω μου βλέπουν το μισοφέγγαρο και παίρνουν τ' άρματα...:)
Στ' αρματα στ' άρματα...
Ποσα πολλα μας χωρίζουν, αλλά και πόσα μας ενώνουν με τον Τουρκικο λαο. Και πόσα κοινά "κατηγορώ" έχουμε για τους "εθνοπατέρες μας"...
Δεν μου αρεσει και δεν ξεχνάω την ιστορία μου. Αλλα δεν γινομαι και τσάμπα "εθνικισταράς" του κερατά. Σιγά μη ζητήσουμε να το ... βομβαρδίσουνε κιολας... Την ιστορία την ξέρω όπως εγώ θέλω. Και μου αρκεί.
Κρίμα για το φεγγαράκι, θα μπορούσε να εξυπηρετεί πολύ ρομαντικότερους σκοπους.Το φεγγάρι μόνο του φτάνει... μισό, ολόκληρο ή τέταρτο... απ' οποια γωνιά κι αν το βλέπεις.
Καλημέρες
Όποιος ξέρει την ιστορία του δεν μισεί του Τούρκους. Επειδή θα ξέρει πως όσο φταίνε οι Τούρκοι άλλο τόσο φταίμε και 'μεις.
Άσε που υπήρξαν περισσότεροι εμφύλιοι και προδοσίες μεταξύ μας, απ' όσους πολέμους με τους Τούρκους.
Ετσι... Δυστυχώς οι Εφιάλτες αυτού του τόπου γεννιότανε με μεγάλη συχνότητα. Δόξα τω θεώ δεν πάψαμε να γεννάμε και Λεωνίδες, αλλά μια ζωή στην αποκάτω τους είχαμε...
Η ιστορία είναι για να μαθαίνουμε. Οχι για να μισούμε. Οποιος δεν ξέρει την ιστορία του πεθαίνει. Το ίδιο και όποιος την ξέρει και επαναλαμβάνει τα λάθη του.
Εξαιρετικά...
Τhanx για το add.
Υποθέτω πως έγινε γιατί μυρίστηκες ένα μεγάλο κοινό μας κόλλημα.
Τη μισαλλοδοξία.
Μάλλον φίλε...
Γεια σας παιδια!
Και εγω μαζι σας κατα της μισαλλοδοξιας...
Καλως σας βρηκα!
Εγώ θα συμφωνήσω με την Psychia, ο τίτλος είναι λίγο άστοχος σε σχέση με το θέμα του κειμένου για μένα, για σένα που βλέπεις το θέμα έτσι είναι σωστό, για μένα όχι.:)
Τυχερός λοιπόν όποιος βλέπει το μισοφέγγαρο. Και αυτό γιατί σε λίγες μέρες θα βλέπει όμορφα την πανσέληνο. Είναι η φυσική συνέρχεια, η μεταμόρφωση της κάμπιας σε πεταλούδα σε έναν αέναο ρυθμό. Γιαυτό λοιπόν συνέχισε να κοιτάς τον ουρανό, θα σου δείξει την ομορφιά του.
@Marvin the martian, καλώς όρισες στο σπιτικό μου.
@Εφιάλτη, είναι θέμα οπτικής γωνιάς. Χαίρομαι που μπορώ να το δω ξεκάθαρα,αλλά δεν μπορώ τους άλλους που τους ανεβαίνει η πίεση.
@κίτσο, έναστρος, φεγγαρολουσμένος ουρανός. Τι πιο όμορφο θέαμα;
Οποιος μπλέκει το φεγάρι τ΄ουρανού με τις ανθρώπινες διαμάχες, τήν έχθρα και το μίσος, είναι απλά πάρα πολύ μαλάκας άνθρωπος και αν είναι και δάσκαλος είναι γιά φτύσιμο. Καλό Δεκαπενταύγουστο εύχομαι και καλή καρδιά!
Καλές γιορτές Άρη, συμφωνώ μαζί σου.
Post a Comment